Bruloto
Cirsium tuberosum
Asteraceae Compositae
Noms en français : Cirse tubéreux, Cirse bulbeux.
Descripcioun :La bruloto es un Cirsium que fai de flour sus de lòngui cambo sènso pougnoun nimai fueio. Aquèsti s'atrobon à la baso, soun proun penado e pas tant cousènto que sèmblo lou dire soun noum. Li racino soun boudenflo en aut.
Usanço :Coume d'ùni "cardoun", la brutolo èi coumestiblo, majamen li racino.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Cirsium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Ribiero
- Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Cirsium tuberosum (L.) All., 1785
Erbo-di-perlo
Lithospermum officinale
Boraginaceae
Àutri noum : Erbo-de-la-perlo, Erbo-perliero, Tè-perla.
Noms en français : Grémil officinal, Herbe aux perles.
Descripcioun :Aquelo planto, un pau grando, se recounèis majamen à si fru blanc qu'esbrihon coume de perlo. Autramen, quouro flourejo, sèmblo proun à l'erbo-de-la-pisseto, mai èi proun grando, majamen si fueio. Peréu s'atrobo pas dins li mémi relarg.
Usanço :L'erbo-di-perlo èi couneigudo pèr bèn ajuda à pissa (diuretico). Sougno li graviho dóu ren. Se pren en tisano un cop la planto seco. Servié peréu pèr leva de gran dis iue emé la grano (de bouta souto la parpello de dessouto).
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lithospermum
Famiho : Boraginaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiati
Ref. sc. : Lithospermum officinale L., 1753